| Geen rouw Het AD kopt triomfantelijk dat de moord op de dochter van ‘ultranationalist’ Doegin de Russen nerveus maakt. NU.nl heeft het over de dochter van ‘Poetin-fluisteraar’ Doegin en volgens NRC wordt Daria’s vader ‘vaak omschreven als ‘fascistische Kremlin-ideoloog”. De toon in de Nederlandse pers omtrent de aanslag is eerder rechtvaardigend dan geschokt. Om de dood van de jonge vrouw wordt in ieder geval niet gerouwd. Ze was immers ook ‘voorstander’ van de Russische inval. Aanval op andersdenkenden De reden dat we u hierover berichten is omdat de bom in feite gericht was op iedereen in Europa die een andere mening heeft over de Russisch-Oekraïense oorlog dan die door de mainstream media wordt gepropageerd. Terrorisme is bedoeld om angst te zaaien. Het uiteindelijke doel is groter dan het maken van dodelijke slachtoffers. Dat is wat terrorisme onderscheidt van moord. Doegin is geen machtige persoon. Hij heeft nooit een hoog ambt bekleed. Hij is een man van ideeën. Het was in zijn hoedanigheid als denker dat iemand hem probeerde te vermoorden. De bom was dus niet alleen gericht op Doegin, maar ook op de gekozen volksvertegenwoordigers van FVD, onze leden en op u – op iedereen in Europa die weigert mee te gaan in het narratief van de gevestigde media en zélf nadenkt over wat er zich afspeelt in Oost-Europa. Weinig invloed in Rusland, toenemende populariteit in het Westen Doegin is een denker die in het Westen behoorlijk aan populariteit begon te winnen. In de westerse pers wordt hij regelmatig ‘Poetins brein’ genoemd, maar dat is onzin. Hij is gewoon een publieke intellectueel en een reguliere gast in een tv-talkshow. Er zijn veel mensen in Rusland die veel meer invloed hebben op het leiderschap dan hij en wier denken rechtstreeks doorwerkt in het beleid. In ieder geval heeft Poetin geen ‘brein’ nodig – hij heeft er zelf een. Decadent Westen versus resistent Rusland In plaats daarvan is Doegin, met zijn vloeiende Engels en zijn mystieke Russische uiterlijk, een duidelijke exponent van de overtuiging dat het huidige conflict is tussen een decadent Westen en een – ten minste gedeeltelijk – resistent Rusland. Dit is een zeer Russische overtuiging, die waarschijnlijk teruggaat tot de splitsing met het westerse christendom in 1054 en een opleving beleefde onder het Sovjetmarxisme. Doegin voert ook aan dat het een voortzetting is van het conflict tussen landmachten en zeemachten dat de menselijke geschiedenis al millennia kenmerkt: vandaag Rusland versus Amerika, gisteren Rome versus Carthago. Hij gelooft dat de Russisch-westerse oorlog een onverzoenlijk ideologisch conflict is en ik denk dat hij gelijk heeft. Koelbloedige afrekening Westerse interesse in Doegin maakte hem tot een doelwit. Het terrorisme is niets anders dan het logische, gewelddadige gevolg van de afschuwelijke ‘cancel culture’. Stel je voor dat Aleksej Navalny was vermoord of zijn vrouw was opgeblazen. De westerse media zouden onmiddellijk met de vinger naar Poetin hebben gewezen en om het verlies hebben gehuild. Het sentimentalisme zou intens zijn geweest. Vergelijk dit met de koelbloedige berichten in de westerse kranten over de afschuwelijke moord op Daria Doegina, waarvan sommige de aanval zelfs lijken te rechtvaardigen. De boodschap is helder: publieke figuren – en hun familieleden! – die de ‘Russische kant’ kiezen in deze oorlog moeten zich afvragen of zij zelf de volgende zijn. Een andere mening over het conflict wordt niet getolereerd. Dissidenten zijn, triest genoeg, vogelvrij verklaard. Wij blijven doorgaan Bij Forum for Democracy International zullen we er alles aan doen om tóch de andere kant van het verhaal te belichten, zoals we deden op ons symposium over Oekraïne. Binnenkort zullen we hetzelfde doen met betrekking tot China. U kunt daarbij zijn. De dialoog in stand houden en werken aan concrete oplossingen. Dat hebben we altijd gedaan en zullen we altijd blijven doen. John Laughland Directeur | Forum for Democracy International |
